Avrupa karanlık çağ adını verdiği; pislikten ve hastalıklardan başını kaldıramadığı, cadı, şeytan diye sayısız insanı yaktıkları, her türlü sapkın durumların ortaya çıktığı devirleri yaşarken, Türkler pantolon giyiyor, giysilerini boyuyor ve ütülüyor, düğme kullanıyor, mendil ve havlu kullanıyor, parola ile beraber günümüzdeki bir çok askeriye kavramlarını, taktiklerini geliştiriyor, şu an bile kavrayamadığımız çatu gibi bazı yöntemleri sosyal hayatların da kullanıyorlardı. Tüm bu buluşlarının gelişiminin, Kaşgarlı Mahmud’tan bile çok uzun zaman evveler de olduğu düşünülürse; bu yüksek yaşam standartları aslında Türk Tarihi ve Medeniyeti açısından çok önemli bir durumdur.
Türklerin bin yıl önce giyim kuşamlarına özen gösterdiği, ütülü elbise, ipek mendil, eldiven ve havlu kullandığı belirtildi. Kıyafetlerini özel yöntemlerle çeşitli renklere boyayan Türkler, kendi icatları yoluyla zehirli yemeği de ortaya çıkarıyordu.
Türk Dil Kurumu (TDK) Başkanı Prof. Dr. Şükrü Haluk Akalın’ın kaleme aldığı ve Çince ile Uygurca’ya da çevrilen kitabında, Kaşgarlı Mahmud’un “Divanü Lugati’t-Türk” eserine dayanılarak Türklerin bin yıl önceki ilgi çekici geleneklerine yer veriliyor.
Çin’de basılarak 8 Eylül’de Pekin’de tanıtımı gerçekleştirilecek “Bin Yıl Önce, Bin Yıl Sonra-Kaşgarlı Mahmud ve Divanü Lugati’t-Türk” isimli kitapta yer alan bilgilere göre, Türkçede “ütü” olarak kullanılan söz, Divanü Lugati’t-Türk’te “ütüg” olarak geçiyor. Bu alet, Kaşgarlı Mahmud tarafından, “mala biçiminde olan, ısıtıldıktan sonra giysilerin kırışıklıklarına bastırılarak sıcaklığın etkisiyle bu kırışıklıkların düzleşmesini sağlayan demir parçası” olarak tanımlanıyor.
Giysiler ütülenirdi
Günümüzün ütüsünün ateşte ısıtılarak kullanılan eski biçimi olan “ütüg” için eserlerde, “ütidi” fiili de “ol tonug ütidi (o giysinin kırışıklıklarını ütüledi ve düzeltti)” şeklinde kullanılıyor.
Havlu ve Mendil kullanılırdı
Sözlük bölümünde yer alan “suvluk” sözünü Kaşgarlı Mahmud “havlu”, “eliglik” sözünü ise “eldiven” olarak tanımlıyor. “Su” sözcüğünün bin yıl önceki biçimi olan “suv” kelimesine getirilen yapım ekiyle türetilen “suvluk”un, el, yüz ve vücuttaki suyu kurutmak amacıyla kullanılan havlu olduğu anlaşılıyor.
Bin yıl önce Türklerin giyim kuşamında mendili kullandığı da eserde görülüyor. Erkeğin gerektiğinde burnunu silmek için cebinde taşıdığı ipek mendil olan “ületü”, Divanü Lugati’t-Türk’te yer alan bir başka giyim kuşam aksesuarı olarak öne çıkıyor. Bu veriler, Türklerin bin yıl önce giyim ve temizliklerine dikkat ettiğini, ütülenmiş kıyafet ve ipek mendillerle dolaştığını gösteriyor.
Giysilerini boyuyorlardı
Eserde, giyim kuşam ile ilgili bir başka ayrıntı da “bodudı” sözüyle gözler önüne seriliyor. Eski Türkçedeki “bodudı” sözü, “boyadı” anlamında kullanılırken, Kaşgarlı Mahmud’un bu söz için getirdiği örnek, “ol tonug bodudı (o giysisini boyadı)” şeklinde görülüyor.
Kaşgarlı Mahmud, giysi boyanabileceği gibi başka şeylerin de boyanabileceğini ve bu fiilin onlar için de kullanılabileceğini belirtirken, giysinin nasıl boyandığı konusunda bilgi verilmese de bu örnek, Türklerin bin yıl önce kıyafetlerini boyadığını gösteren bir kanıt olarak ortaya çıkıyor.
Zehirli yemeği gösteren “Çatu”
Suikastların çoğunlukla zehirleme yoluyla yapıldığı bir dönemde yemeklere karıştırılan zehri ortaya çıkarmak da büyük önem taşıyordu. Babası ile beraber aile fertlerini böyle bir suikast sonucunda kaybeden Kaşgarlı Mahmud da zehirli yemekleri ortaya çıkaran “çatu” isimli bir nesnenin var olduğunu, Türk dilinin baş ucu kitabında anlatıyor.
“Çatu”nun “balık duyargası” olduğunu, kimilerine göre ise Çin’den getirilen ve bıçak sapı yapımında kullanılan bir ağaç kökü olabileceğini aktaran Kaşgarlı Mahmud, yemekte zehir bulunup bulunmadığının da “çatu” sayesinde anlaşıldığından söz ediyor.
Onun verdiği bilgilere göre, zehirli yemek “çatu” aracılığıyla şu yöntemle anlaşılıyor: “İçerisinde zehir bulunduğu sanılan çorba ya da yemek bir kapta getirilir. Daha sonra bu yemek ‘çatu’ ile karıştırılır. Eğer içerisinde zehir varsa ateş yanmamasına karşın çorba ya da yemek kaynamaya başlar. Ayrıca, ‘çatu’ kabın içerisinde konulduğunda da duman çıkmasa bile kabın kenarları buğulanır.”
“Hangi boydansın?”
Türklerin o dönemdeki görgü kuralları ile törelerinden de bahsedilen eserde, Türklerin tanışma şekilleri de okuyucuya aktarılıyor. Birbirini tanımasa dahi karşılaşan iki kişinin selamlaştığı ve görgü kuralları gereğince hal hatır sorduğu Türk geleneğinde iki Türkün tanışması da şöyle anlatılıyor:
“Birbirini tanımayan iki adam, karşılaştıklarında önce selamlaşırlar. Sonra, ‘boy kim? (hangi boydansın?)’ diye sorarlar. Hangi kabiledensin demektir. ‘Salgur’ diye karşılık verir veya boy adlarından birini söyler. Bundan sonra konuşmaya başlarlar veya daha fazla gevezelik etmeden kendi yollarına giderler. Böylece her biri diğerinin ait olduğu boyu tanımış olur.”
Kitapta, ayrıca, iki asker veya iki birliğin karşılaştığı durumlarda birbirini tanıma yolu da izah ediliyor. Kaşgarlı Mahmud’un verdiği bilgilerden, bugün askerlikte, poliste veya benzeri görevlerde kullanılan “parola sorma” uygulamasının o dönemde de var olduğu ortaya çıkıyor.
13 Kasım 2011 Pazar
15 Ekim 2011 Cumartesi
26 Haziran 2011 Pazar
4 Haziran 2011 Cumartesi
Ulubatlı Hasan
29 Mayıs 1453 günü Konstantiniyye önlerindeki İslâm ordusunda büyük bir hazırlık göze çarpıyordu. İslâm askerleri sabah namazından önce en temiz elbiselerini giymişler, birbirleriyle helalleşmişler, cemaatle namazı kıldıktan sonra ordudaki yerlerini almışlardı. Kâinatın Efendisinin müjdelediği "Mesud askerler"den olmak ve Cenab-ı Hakkın huzuruna şehid olarak gitmek için yanıp tutuşuyorlardı. Hele içlerinden birisi vardı ki, heyecandan yerinde duramıyordu. Bir gün önceden komutanlarına yalvarmış en ön saflarda vuruşan birlikte yer almak için çok dil dökmüştü.
Ulubatlı Hasan adlı bu yiğit Bursa Karacabey'deki Ulubat gölünün kuzeybatı kıyısının yakınında bulunan Ulubat köyünde dünyaya gelmişti. Yiğitler yiğidiydi. At yarışlarında, ok atmada, güreşte birinciydi. Daha sırtını yere getiren çıkmamıştı. Öyle ki çoğu defa iki kişiyle birden güreşir, ikisini de yenerdi. Ulubatlı Hasan'ın gönlü Allah için cihad etme aşkıyla yanıp kavrulmaktaydı "İla'yi kelimetullah" uğruna can vermek en büyük emeliydi.
Büyük hücum'un yapılacağı gün en ön safta vuruşacağı için çocuklar gibi seviniyordu. Otuz tane gözüpek yeniçeri seçmişti. Hep birlikte aynı noktaya hücum edeceklerdi.
Nihayet beklenilen an gelip çatmıştı. Mehter "hücum" havası çalınca Ulubatlı Hasan ve arkadaşları "Allah Allah" sesleriyle ileri atılmışlardı. Ulubatlı'nın bir elinde sancak, diğer elinde kalkan vardı. Sura dayanan merdivenlerden süratle tırmanıyordu. Atılan oklara, taşlara, üzerlerine dökülen kızgın yağlara kalkanını siper ediyordu. Nihayet surların üzerine varmayı başarmıştı. O anda kalkanını fırlatıp atmış, uzun palasını çekmiş, arslanlar gibi vuruşmaya başlamıştı. Önüne çıkan düşman askerlerine vuruyor, vuruyordu. Yahya Kemal'in tasvir ettiği gibiydi manzara. Şöyle demektedir şair:
Vur pençe-i Alî'deki şemşîr aşkına
Gülbangi asmanı tutan pir aşkına
Ey leşker-i müfettihü'l-ebvâb vur bugün
Feth-î mübîni zâmin o tebşir aşkına
Vur deyr-i küfrün üstüne rekz-î hilâl içün
Gelmiş bu şehsüvâr-ı cihangir aşkına
Düşsün çelengi Rûm'un eğilsün ser-î Firenk
Vur Türk'ü gönderen yed-i takdir aşkına
Son savletinle vur ki açılsın bu sûrlar
Fecr-i hücum içindeki Tekbîr aşkına
Ulubatlı'nın şimşek gibi çakan kılıcından ürken düşman askerleri uzaktan ok yağdırmaya başlamışlardı. Oklar peş peşe Hasan'ın vücuduna saplanıyordu. Ayakta duramayacağını anlayan Ulubatlı sancağı Topkapı'daki surlann üzerine dikivermişti. Sancağın surların üzerinde dalgalandığını gören askerler coşmuştu. Tekbir getirerek büyük bir gayretle surlara hücum ediyorlardı. Ulubatlı Hasan da vücudunun oklarla delik deşik olmasına rağmen yaralı ars-lan gibi sancağın yanına düşman askerlerini yaklaştırmıyordu. Nihayet diğer arkadaşlan yanına gelmiş, Hasan'ın etrafına halka olmuşlardı. Sancağın artık emin ellerde olduğunu gören Hasan yüzünde mes'ud
bir tebessümle ruhunu Rahman'a teslim etmişti. Kendisiyle birlikte surlara tırmanan arkadaşlarından 18'i de şehid olmuş, kalan 12'si sancağı düşürmemişti.
Çok genç yaşta şehitlik rütbesini kazanan Ulubatlı Hasan'ın vücuduna 27 ok saplanmıştı. Arkadaşlan bu okları çıkardılar ve bu mübarek şehidi Fatih'in huzuruna götürdüler. Fatih, İslâmın bu bahadır evladına dua ettikten sonra şöyle demiştir: "Ulubatlı Hasan'ım! Ne kadar şanlısın. Eğer sultan olmasaydım, Ulubatlı Hasan olmak isterdim!"
Ulubatlı Hasan adlı bu yiğit Bursa Karacabey'deki Ulubat gölünün kuzeybatı kıyısının yakınında bulunan Ulubat köyünde dünyaya gelmişti. Yiğitler yiğidiydi. At yarışlarında, ok atmada, güreşte birinciydi. Daha sırtını yere getiren çıkmamıştı. Öyle ki çoğu defa iki kişiyle birden güreşir, ikisini de yenerdi. Ulubatlı Hasan'ın gönlü Allah için cihad etme aşkıyla yanıp kavrulmaktaydı "İla'yi kelimetullah" uğruna can vermek en büyük emeliydi.
Büyük hücum'un yapılacağı gün en ön safta vuruşacağı için çocuklar gibi seviniyordu. Otuz tane gözüpek yeniçeri seçmişti. Hep birlikte aynı noktaya hücum edeceklerdi.
Nihayet beklenilen an gelip çatmıştı. Mehter "hücum" havası çalınca Ulubatlı Hasan ve arkadaşları "Allah Allah" sesleriyle ileri atılmışlardı. Ulubatlı'nın bir elinde sancak, diğer elinde kalkan vardı. Sura dayanan merdivenlerden süratle tırmanıyordu. Atılan oklara, taşlara, üzerlerine dökülen kızgın yağlara kalkanını siper ediyordu. Nihayet surların üzerine varmayı başarmıştı. O anda kalkanını fırlatıp atmış, uzun palasını çekmiş, arslanlar gibi vuruşmaya başlamıştı. Önüne çıkan düşman askerlerine vuruyor, vuruyordu. Yahya Kemal'in tasvir ettiği gibiydi manzara. Şöyle demektedir şair:
Vur pençe-i Alî'deki şemşîr aşkına
Gülbangi asmanı tutan pir aşkına
Ey leşker-i müfettihü'l-ebvâb vur bugün
Feth-î mübîni zâmin o tebşir aşkına
Vur deyr-i küfrün üstüne rekz-î hilâl içün
Gelmiş bu şehsüvâr-ı cihangir aşkına
Düşsün çelengi Rûm'un eğilsün ser-î Firenk
Vur Türk'ü gönderen yed-i takdir aşkına
Son savletinle vur ki açılsın bu sûrlar
Fecr-i hücum içindeki Tekbîr aşkına
Ulubatlı'nın şimşek gibi çakan kılıcından ürken düşman askerleri uzaktan ok yağdırmaya başlamışlardı. Oklar peş peşe Hasan'ın vücuduna saplanıyordu. Ayakta duramayacağını anlayan Ulubatlı sancağı Topkapı'daki surlann üzerine dikivermişti. Sancağın surların üzerinde dalgalandığını gören askerler coşmuştu. Tekbir getirerek büyük bir gayretle surlara hücum ediyorlardı. Ulubatlı Hasan da vücudunun oklarla delik deşik olmasına rağmen yaralı ars-lan gibi sancağın yanına düşman askerlerini yaklaştırmıyordu. Nihayet diğer arkadaşlan yanına gelmiş, Hasan'ın etrafına halka olmuşlardı. Sancağın artık emin ellerde olduğunu gören Hasan yüzünde mes'ud
bir tebessümle ruhunu Rahman'a teslim etmişti. Kendisiyle birlikte surlara tırmanan arkadaşlarından 18'i de şehid olmuş, kalan 12'si sancağı düşürmemişti.
Çok genç yaşta şehitlik rütbesini kazanan Ulubatlı Hasan'ın vücuduna 27 ok saplanmıştı. Arkadaşlan bu okları çıkardılar ve bu mübarek şehidi Fatih'in huzuruna götürdüler. Fatih, İslâmın bu bahadır evladına dua ettikten sonra şöyle demiştir: "Ulubatlı Hasan'ım! Ne kadar şanlısın. Eğer sultan olmasaydım, Ulubatlı Hasan olmak isterdim!"
29 Mayıs 2011 Pazar
FETİH MARŞI
Yelkenler biçilecek, yelkenler dikilecek;
Dağlardan çektiriler, kalyonlar çekilecek;
Kerpetenlerle surun dişleri sökülecek
Yürü, hala ne diye oyunda oynaştasın?
Fatihin İstanbulu fethettiği yaştasın.!
Sen de geçebilirsin yardan, anadan, serden....
Senin de destanını okuyalım ezberden...
Haberin yok gibidir taşıdığın değerden...
Elde sensin, dilde sen, gönüldesin baştasın...
Fatihin İstanbulu fethettiği yaştasın.!
Yüzüne çarpmak gerek zamanenin fendini...
Göster: Kabaran sular nasıl yıkar bendini?
Küçük görme, hor görme, delikanlım kendini
Şu kırık abideyi yükseltecek taştasın;
Fatihin İstanbulu fethettiği yaştasın.!
Bu kitaplar Fatihtir, Selimdir, Süleymandır.
Şu mihrap Sinanüddin, şu minare Sinandır.
Haydi artık uyuyan destanını uyandır.!
Bilmem, neden gündelik işlerle telaştasın
Kızım, sen de Fatihler doğuracak yaştasın.!
Delikanlım, işaret aldığın gün atandan
Yürüyeceksin... Millet yürüyecek arkandan!
Sana selam getirdim Ulubatlı Hasandan....
Sen ki burçlara bayrak olacak kumaştasın;
Fatihin İstanbulu fethettiği yaştasın.!
Bırak, bozuk saatler yalan yanlış işlesin!
Çelebiler çekilip haremlerde kışlasın!
Yürü aslanım, fetih hazırlığı başlasın...
Yürü, hala ne diye kendinle savaştasın?
Fatihin İstanbulu fethettiği yaştasın.!
Dağlardan çektiriler, kalyonlar çekilecek;
Kerpetenlerle surun dişleri sökülecek
Yürü, hala ne diye oyunda oynaştasın?
Fatihin İstanbulu fethettiği yaştasın.!
Sen de geçebilirsin yardan, anadan, serden....
Senin de destanını okuyalım ezberden...
Haberin yok gibidir taşıdığın değerden...
Elde sensin, dilde sen, gönüldesin baştasın...
Fatihin İstanbulu fethettiği yaştasın.!
Yüzüne çarpmak gerek zamanenin fendini...
Göster: Kabaran sular nasıl yıkar bendini?
Küçük görme, hor görme, delikanlım kendini
Şu kırık abideyi yükseltecek taştasın;
Fatihin İstanbulu fethettiği yaştasın.!
Bu kitaplar Fatihtir, Selimdir, Süleymandır.
Şu mihrap Sinanüddin, şu minare Sinandır.
Haydi artık uyuyan destanını uyandır.!
Bilmem, neden gündelik işlerle telaştasın
Kızım, sen de Fatihler doğuracak yaştasın.!
Delikanlım, işaret aldığın gün atandan
Yürüyeceksin... Millet yürüyecek arkandan!
Sana selam getirdim Ulubatlı Hasandan....
Sen ki burçlara bayrak olacak kumaştasın;
Fatihin İstanbulu fethettiği yaştasın.!
Bırak, bozuk saatler yalan yanlış işlesin!
Çelebiler çekilip haremlerde kışlasın!
Yürü aslanım, fetih hazırlığı başlasın...
Yürü, hala ne diye kendinle savaştasın?
Fatihin İstanbulu fethettiği yaştasın.!
İSTANBUL'UN FETHİ
-Fethin Müjdesi:
-- İstanbul'un Fethine geçmeden önce, 1408 sene önce zuhur eden ilahi Mu'cize ve Müjdeyi inceleyelim. Ondan sonra Fethi anlatmaya çalışalım. Peygamber Efendimiz Hadis-i Şeriflerinde; “Konstantiniyye(İstanbul) elbet Feth olunacaktır. Onu Feth eden Kumandan ne güzel Kumandan, Feth eden Asker, ne güzel Askerdir” buyurmuşlardır.
--Kur'an-ı Kerim'de, Sebe Süresi'nin 15. Ayetinde geçen; “Allah tarafından koruma altına alınan güzel bir belde vardır.” Bu Ayette geçen “Tayyib” çok güzel, “Belde” yaşanılan yer. “Beldetün Tayyibetün”de ise; Yaşanılan çok güzel bir belde(yer) ye işaret ediliyor.
--Molla CAMİİ Hazretleri (İslam Aleminin büyük Alimlerinden) bu Ayet-i Kerime'yi incelemiş ve “Beldetün Tayyibetün” cümlesinin harflerinin “Ebced ” Heasbına göre toplam, 857(hicri) Miladi 1453 yılını gösterdiğini ortaya çıkarmıştır. Bu Ayet-i Kerime’de Fethin Mu'cizesi gizlidir. Ancak Kalp Gözü açık olan Din Alimleri bu sırrı çözebilmiş. Biz müjdelerin kısa olanına alışmışız ve hemen olmasını isteriz. Ancak Fethin Müjdesi yaklaşık 857 yıl sonra gerçekleşmiştir.
--Yine “Kevser Süresinde”; “İnna E’tayna Kel Kevser, Fesalli Lirabbike Venhar...” ın içerisinde bulunan “Kel Kevser Fe” harflerinin Ebced Kodu, toplam; 857 çıkmaktadır. Bu da Hicri 857, Miladi 1453 yılına tekabül etmektedir. Bu Süre’de de İstanbul’un Fetih tarihine işaret edilmektedir.
--“Kevser” Peygamberlere verilen nimet, Fetih manalarına gelmektedir. Bu “Kevser” yani “Fetih” aynı zamanda Peygamber Efendimizin adını da taşıyan Mirasçılarına da verilirmiş. İşte bu “Kevser yani Fetih” Hz. Fatih Sultan Muhammed Han’a da verilmişti. “Kel Kevser”den sonra gelen “F” Harficeri bir kelimenin başına gelince, aciliyet gerektirir. Yani “Kevseri sana verdik, hemen(zanam geçirmeden) Namaz kıl, Secde’ye git” mealine göre hareket eden Fatih, İkindi Namazını kılarak hemen Secde’ye gitmişti. Konunun başında ifade ettiğimiz gibi, her iki Süre’de de İstanbul’un Fetih Tarihi gizlidir.
--Bu iki Süre’de gizli olan 857 rakamı, 1453 yılında gerçekleşecek olan Türk Fetih Tarihinin Kur’an’da var olduğuna ve Kur’an-ı Kerimin’de Türkler’in varlığına üstü kapalı değindiğini görmekteyiz.
--Yine “Maide Süresi 54. Ayet” te de Türkler’e işaret etmektedir: “Ey iman edenler! İçinizden kim dininden dönerse, şunu (iyi) bilsin: Allah onun yerine öyle bir kavim getirecek ki, Allah onları sever; onlar da Allah’ı severler, Mü’minlere karşı yumuşak gönüllü, Kafirlere karşı onurlu ve başları yukardadır; Allah Yolunda mücadele ederler(ölüme atılırlar) dil uzatanın kınamasından korkmazlar. İşte bu, Allah’ın ihsanıdır. Onu dilediği kimseye verir. Allah’ın İhsanı geniştir, her şeyi bilendir.”
--Bu Ayet nazil olduğunda henüz Türkler Müslüman değillerdi. O zaman Araplar Müslüman idi. Öyle ise burada “kim dininden dönerse” ikazı, o zamanın Müslüman Araplar’a yapılmıştır. Peki “yerine getirilecek olan kavim” kim olmuştur? Elbetteki asırlar sonra İslam’ın Bayraktarlığını yapan ve İslam Dinini Üç kıtaya yayan Türkler olduğu anlaşılmıştır. Said-i Nursi; “Bu Ayeti okuduğumda, VAllahi bu Ayet Türkler’e işret ediyor dedim.” Diyor. Sıralamış olduğumuz bu üç Ayet’in ve Hadis’in övgüsüne mazhar olan Yüce Türk Milleti’nin, AB’nin kapısında, bir Eyalet olmak için beklemesi onurumuza dokunuyor doğrusu.
-Emeviler Devri:
--Mübarek Ayet-i Kerime'nin ve Hadis-i Şerif'in sırrına mazhar olabilmek için, Peygamber Efendimiz'in vefatından 56 yıl sonra, Abdurrahman Bin VELİD kumandasında bir İslam Ordusu İstanbul'u almaya geldi. Bu Ordunun bir özelliği vardır: Hepsi de SAHABİ, yani Resulullah'ı gören insanlardı. Bu Ordunun arasında 90 yaşında, ak sakallı Eyüp SULTAN da vardı. Peygamber Efendimizi yedi ay evinde misafir etmiş, Bedir, Uhud, Hendek Gazalarına katılmıştır.
--İstanbul surlarını geçmek çok zordur, askerlerin bir kısmı, “surlardan içeri atlayalım” derler. Diğer bir kısmı da “çok tehlikeli olur, bu konuda ayet vardır” dediler ve Bakara Süresi'nin 195. ayetini okudular: “Allah yolunda mallarınızı harcayın ve elinizle kendinizi tehlikeye atmayın, Mücahitlere maddi ve manevi ihsan ve yardımda bulunun. Çünkü Allah, muhakkak iyilik ve ihsanda bulunanları sever.” Eyüp SULTAN ayağa kalkarak buna itiraz etti; “Bu ayet nazil olduğunda ben oradaydım. Bütün savaşları kazandık, biraz istirahat edelim, mal mülk toplayalım dediklerinde, Peygamber Efendimiz biraz düşündü ve hemen bu ayet nazil oldu ve Allah'ın Resulü; “Ey Allah'ın kulları kendi elinizle kendinizi tehlikeye atmayın” ayetini bize okudular.” dedi.
--İşte bu şavaşta Eyüp SULTAN Hazretleri Şehit olur ve ölümü askerlerden gizli tutulur. Surların yakınlarında bir yere gömülür. Ancak Fatih İstanbul’u Feth ettiği sırada, aradan geçen süre içerisinde, Eyüp SULTAN’ın mezarı belirsiz hale gelmişti. Yine bu mezarı bulmak Akşemseddin’e düşmüştü. Akşemseddin Hazretleri, mezarı ararken çimenlerin üzerinde Secde’ye giderek iki Rek’at Namaz kılar, Allah’a yalvarır. İşte o Secde anında olan olur. Namazı kıldıktan sonra, görevlilere “burayı kazın” emrini verir. Kazılan yerde Eyüp SULTAN Hazretleri’nin mezarı bulunur ve Fatih tarafından Türbesi ve Cami’si yaptırılır.
-II. Murat Devri:
--Daha 17 yaşında iken tahta geçen, 25 yaşına kadar at sırtında inmeyen Murat HAN... Onun zamanında Mana Alemi'nin anahtarı, Ehl-i Beytt'en, Hoca Ahmet YESEVİ’ye, oradan Horasan'a yansıyıp, oradan da birer Manevi Füze olarak Anadolu'ya atılan Aksaraylı Hamid Hazretleri'nin Ankaralı Müridi Hacı Bayram-ı Veli'de idi. Hacı Bayram-ı Veli'de, birincisi; İstanbul'un kalelerinin, ikincisi ise kendisinden 500 sene sonra Başkent olacak olan Ankara'nın Manevi Anahtarları gizli idi. Ankara’nın ileride Başkent olacağını bildirmekle; Osmanlı’nın ömrünün tamamlanacağını ve Tükenmek üzere olan bir milletten yeni bir Türk Devletinin doğacağını ve bu devletin Fatihi’nin de Mustafa Kemal ATATÜRK olacağını söylemek istemişti adeta...
--II. Murat, Hacı Bayram'la daha ilk görüşmesinde onun yüceliğini keşfetmiş ve gönlünde yatan isteği dile getirmekte acele etmişti. Hacı Bayram-ı Veli'ye şöyle demişti:
-“Himmet etseniz de şu İstanbul işini bitiriversek” deyiverdi. Hacı Bayram Hazretleri güldü ve o sırada yerde oturmakta olan Küçük Mehmet'le kapının yanında duran Müridi Akşemseddin'i işaret ederek; “Sultanım, o iş(fetih) şu Beşikteki çocuk ile Eşikteki Köse'ye(Akşemseddin) nasip olacaktır.” dedi. Yüce Veli, adeta Kader Ekranında okuyordu geleceği...
--Yüce Allah Sevgisi ile dolu olan ve her üç geceden birinde Peygamber Efendimiz'i(sav) mutlaka rüyasında gören II. Murat, Hacı Bayram'ın bu müjdesi üzerine Küçük Mehmet'in yetiştirilmesini Molla GÜRANİ(Gurmanç ve Zazalar Güranidir) nin ellerine teslim etti. Molla GÜRANİ, Hikmetler Diyarı Horasan İlinden gelen Mana Nakışlarını Küçük Mehmet'in gönlüne nakşetmiş ve bu şerefli vazifeyi daha sonra Akşemseddin'e devretmiştir.
-Silinmeyen Mühür:
Anadolu Hisarı'nın karşısında Stratejik önemi olan “Rumeli Hisarı'nın” yapılmasına karar verilmişti. Bazıları tarihe akseden, bazıları ise Genç Mehmet'le-Akşemseddin arasında sonsuza kadar sır kalacak olan bir çok manevi işaretler, Manisa'da geleceğin Fatihine açıklanmış ve Fethin ona nasip olacağı müjdelenmişti.
--Mana ile Madde arasındaki denge sırrına vakıf olan Sultan Mehmet, Fethin kesin müjdesine rağmen, gerekli bütün Askeri ve Siyasi hazırlıkları en ince detayına kadar yerine getirmekten geri kalmıyor, her şeyi bizzat gözden geçiriyor ve günde ancak 3-4 saat uyuyabiliyordu. Onun stratejik bir tedbir olarak 4 ay gibi bir sürede Rumeli Hisarı'nı inşa ettirmesi, bu günün imkanları ile dahi olağan üstü bir başarıdır. O Hisar ki; Kuş bakışı Kufi Hatlarla “Muhammed” ismini resmetmekte ve Bizans'ın sinesinde silinmez bir mühür teşkil etmekteydi. Fatih, ebediyyen duracak olan bu eserin mimarisini sadece o zatın(Hz. Muhammed) doğduğu ayda başlatmıştı. Efendimizin dünyayı şereflendirmesi, Rebiulevvel Ayının 12. Pazartesi gününe rastlar. 1452 senesinde bu gün 3 Nisan Pazartesi gününe rastlamıştı.
--Hisar'ın bitirilme tarihi de son derece dikkat çekicidir. Yüce Hakan, Hisar inşaatında çalışan 5000 usta ve yaklaşık 10000 işçiyle birlikte, Paşaları da dahil olmak üzere gerektiğinde taş taşımış ve Hisar'ın Peygamberimiz'e(sav) ait Reğaip Kandili gününde bitirilmesi sağlanmıştır. Bu tarih, 1452 yılının 12 Ağustos Cuma günüdür. Allah ve Peygamber Aşkıyla yanıp tutuşan ve Bizans'ın bağrına O Zatın(sav) mübarek ismini bir mühür olarak perçinleyen Fatih'in, Çağ Açıp Çağ Kapayan zaferlerinde işte bu sır yatar... Ve Fatih, Peygamberler Peygamberi'nin methine bu sırla nail olmuştur. Fetih maddi, manevi, matematik, mimari ve geometrik olarak bir Mu'cizeler Manzumesidir.
--Hisar'ın inşaatında belki Fatih'in daha önceleri düşünmediği bir güzellik daha vardır. Çünkü Hisar'ın başlama ve bitiş tarihleri arasında tam 132 gün geçmiştir ve bu sayı; “Muhammed” isminin Ebced hesabıyla bulunan değerine eşittir.
-Fetih Başlıyor:
--Asıl adı “Hz. Fatih Sultan Muhammed Han” olan Fatih'in derdi davası, Allah'ın Dinini Hakim Kılmaktır. Sultan Fatih, Boğaz'a bu muhteşem Mührü(Rumeli Hisarı) vurduktan sonra, Fethin başlama tarihinin tesbitine sıra gelmişti. Hazırlıklarını yaptıktan sonra, ne kadar Evliya, Ulema, Aşıklar, Salihler, Zakirler, Fakirler, Dervişler, Sufiler, Tarikat Ehli varsa, hepsine Name(mektup) yazdı; “Gelin İstanbul'un Fethine katılın” dedi.
--İstanbul'un bu günkü Ok Meydanı'nda büyük bir çadır kurdu, Din Adamlarını orada ağırladı; “Benim Askerlerim Ok atarken, Top Güllesi atarken, siz de İstanbul'un Fethi için tespih çekip, Allah'a Dua edeceksiniz.” dedi. Sağ yanına devrin en büyük Alimlerinden ve Evliyalarından Akşemseddin Hazretleri'ni aldı. Sol tarafında kendisini küçükken terbiye eden ve Askeri sahada yetiştiren Molla GÜRANİ yer alıyordu. Edirne'de bir Meclis-i Meşveret açtı; “İslam'ın Üç Kıta'ya hakim olması için İstanbul'u Fethetmemiz gereklidir.” dedi. Sultan Fatih'in Başbakanı durumunda olan Çandarlı Halil PAŞA; “ İstanbul'un Fethine karşıyım, mümkün değildir. Hem İstanbul'u alsak da elimizde tutamayız.” diyordu.
--Akşemseddin Hazretleri kalkıyor; “Hz. Muhammed'in Müjdesi var, haberi var. İstanbul'un Fethi müyesser olacaktır.” diyordu. Molla GÜRANİ de; “Akşemseddin'in sözüne aynen katılıyorum.” dedi. Bir de dedikodu yayılıyor; “ Fatih Sultan tecrübeli Paşaların, Beylerin görüşlerini redetti, bir derviş parçası Akşemseddin'in sözüyle geldi gidiyor...”
--Fatih Sultan 100 bin kişilik ordusuyla Edirne'den yola çıktı. Kasım Paşa yamaçlarında parıl parıl parlayan kılıcını sallayarak; “Ya ben Bizans'ı alırım, ya Bizans beni! ! ! ” diyerek bağırıyordu.
-Cibali Baba:
Ancak kuşatma iki aya yaklaşmasına rağmen, bir türlü neticelenemiyordu. Köhne Bizans'ın bu kadar dayanabilmesinin sırrı ne olabilirdi? Kuşatmadan yıllarca önce İstanbul'daki küçük bir İslam azınlığı içinde “Cibali Baba” adında bir Veli yaşamakta idi. Bu zatın vazifesi, Türk-İslam sevgisini Bizans'a aşılamaktı. Cibali Baba bu işte olağanüstü bir başarıya ulaşmış ve çevresinde İslam hayranı Rumlar'dan meydana gelen büyük bir cemaat toplanmıştı. İşte bu büyük Veli'nin “Gavurcuklarım” diye bağrına bastığı o cemaate gönül vermesi, Türk Ordusu'nun taarruzlarını kırıyor ve Top Güllelerini tesirsiz kılıyordu.
--İslam Veliliği'nin Cihanşumul sevgisini gösteren bu gerçek, İstanbul'daki bir semte adını veren “Cibali Baba'nın” bir sırrıdır. Kuşatmanın uzamasından çok sıkılan Sultan Mehmet, bu hakikati “Velayet Sırrı” ile görmüş ve; “ Ya Rabbi! Ya ruhumu kabzeyle, ya da Fethi müyesser kıl” diye dua etmişti.
--Peygamberi'n methine nail olan Sultan Mehmet'in bu duası sonucunda, “Cibali Baba” 28 Mayıs günü hakkın rahmetine kavuştu. Böylece Fethin Manevi Engelleri de ortadan kalmış oluyordu.
-Fethin Mu'cizesi Gerçekleşiyor:
--Muhasaranın 50. günüdür. Fatih sabırsızlanıyor, canı sıkılıyor. Bursalı Ahmet Paşa'yı çağırıyor; “ Git Hocam Akşemseddin Hazretlerine söyle, fetih müyesser olacaktı, bir türlü olmuyor, ne zaman olacak, öğren de gel.” dedi. Akşemseddin, Fatih'e şu mısraları gönderir:
“Yarı şu kapıdan Hisar'a yürüyüş ola.
İzn-i Hüda ile dahi, Feth nasip ve müyesser ola.
Ezan Sedası ile Sur'un içi dola...
Gün doğmadan, Gaziler Sabah Namazın Hisar içinde kıla...” dedi ve şunları ekledi: “Git Sultanıma söyle, 28 Mayıs 1453 Pazartesi günü Hz. Muhammed'in doğum günü. Asker'e istirahat versin, kimse top atmasın, gece kimse uyumasın, namaz kılsın, silah bakımı yapılsın. 29 Mayıs Salı Sabahı bütün Asker hücuma geçsin. Fetih nasip olacaktır.” dedi.
--Sultan Fatih, Akşemseddin'in emrini harfiyyen yerine getirmiştir. Akşemseddin'in büyük oğlu naklediyor: “ Babamın vermiş olduğu Fetih sözünden haberim oldu. Kalbim küüt küüt atıyor! ! ! Ya babamın dediği çıkmazsa, İstanbul Feth edilemezse rezil rüsvay oluruz! ! ! Gece yarısından sonra babam Akşemseddin'in çadırına yaklaştım, bakayım ne olup bitiyor, durum nedir? Babam Askerler'e tembih etmiş, kimseyi çadırına almıyorlar. Bir fırsatını buldum, babamın çadırının bir ucundan içeri baktım. Babam çadırın içinde, altındaki Seccade'yi bir tarafa atmış, sarık bir tarafa, çarık bir tarafa düşmüş, kupkuru yerin üzerinde Seccade'ye kapanmış, başını kaldırmıyor ve şöyle diyor; “Allah'ım, Arşının altında beni ve Hz. Muhammedi mahcup etme” diyor. Gözyaşları toprakları ıslatmış, topuklarından akıyor. Dağılmış saçları, çamurlu elleri ve yüzü ile tanıyamadım babamı...
--Baktım, surlarda hiçbir seda yoktu. Biraz sonra baktım Tekbir sesleri gelmeye başladı. Babam çadırın içerisinde dışarıyı görmüyordu. Bir baktım babam çamurlu ellerini yüzüne çaldı ve Secde'den başını kaldırdı; “ Ya Rabbi, bize Fethi nasip ettiğin için, sana Hamd-ü Senalar olsun.” dedi ve o anda baktım ki, “Ulubatlı Hasan” Cihad Bayrağını surlara dikmiş. Akşemseddin, Ulubatlı Hasan'a bu sırrı daha önce vermişti... Türk Bayrağı, Ulubatlı'nın eliyle Topkapı'nın Burçlarında dalgalanmış, Mu'cize gerçekleşmiş, İstanbul Fethedilmişti.
-Hz. Muhammed Fetihe katılıyor:
--Bin bir türlü sırlarla dolu olan bu Fetihte, surların dibinde bir başka güzellik daha tecelli ediyor ve vücudu delik deşik olarak kızgın yağlarla kavrulmuş Ulubatlı Hasan'ın simasında tatlı bir tebessüm yayılıyordu. Çünkü bu Mübarek asker, Şehit olmadan biraz önce, surların tepesinde Fahri Kainat Efendimizi görmüştü... Çünkü o kadar yara bere içerisinde onun surların tepesine çıkacak mecali kalmamıştı. Hz. Muhammed ona, surların tepesinde görünerek; “gel gel” deyince, o bütün ağrılarını unutmuş ve Sancağı tepeye ulaştırmış, Resul-ü Ekrem'e gülümseyerek Şehit olmuştu. Çünkü İki Cihanın Serveri Hz. Muhammed, Hadisinde Fethi Müjdeler de orada olmaz mı? Allah'ın Ordusunu yalnız bırakır mı? Fatih Ulubatlı'nın yerde Gül gibi açılan çehresini ve yanan vücudunu görünce, üzerine kapandı, onu kokladı, ağladı ve; “Mana Kardeşim Benim, İstanbul Sana Değermiydi...” dedi. İşte Dava Arkadaşlığı böyle olmalıdır.
-Altın Anahtar:
--Fatih, Hocası Akşemseddin ve Molla GÜRANİ, İstanbul kapısından içeri girerken, Bizans'ın ileri gelen Patrikleri “Şehrin Altın Anahtarını” vermek için heyecanla beklemekteler ve aralarında konuşurken; “Fatih şu 22 yaşındaki delikanlı mı, yoksa şu ak sakallı ihtiyar mı? ” diyerek birbirine sorarlar; “Olsa olsa şu ak sakallı ihtiyardır, çünkü delikanlıların karı değildir.” derler ve anahtarı Akşemseddin'e sunarlar. Akşemseddin, gözünün ucu ile Fatih'i göstererek; “Fatih ben değilim, Fatih O'dur” der ve Patrikler Altın Anahtarı Fatih Sultan Muhammed Han'a sunarlar. Fatih Sultan Mehmet o anda yeryüzünün en ağır kumandanı; “Asıl Fatih ben değil, Manevi Fatih Hocam Akşemseddin'dir, Anahtarları ona verin...” dedi. Ve Anahtarlar Akşemseddin'e teslim edildi. Bizans Kadınları yol boyunca Fatih ve Askerine Çiçek attılar, Şarkılar, Şiirler, İlahiler okudular...
-İkindi Namazı:
--Fatih, “Kevser Süresi”nin gereğini yerine getirerek, Fetihten hemen sonra İkindi Namazını kılarak Secde’ye vardı. Ayasofya Kilisesi’ni Cami’ye çevirerek İlk İkindi Namazında kendisi İmam oldu. Namaz’a durunca “Tekbir” aldı, “Allahu Ekber” dedi ve el bağladı. Tekrar “Tekbir” aldı, el bağladı. Üçüncü defa “Tekbir” aldı ve el bağladı, ondan sonra Namaz’ı kıldırdı. Askerler şaşırmışlardı.. Alışılmışın dışında “Üç Tekbirle” Namaz’a başlanmıştı. Namaz’dan sonra Fatih’e sordular; “Sultanım niçin Üç Tekbir aldınız? ” Fatih: “İlk Tekbir’den önce niyet ettim; Allahım Kabe’yi bana göster dedim, olmadı. Tekrar Tekbir aldım, yine Kabe’yi göremedim. Üçüncü Tekbir’de; Allahım, İstanbul’un güzelliğini gözümün önüne perde yapıp Kabe’yi bana unutturma! .. Arada mekan ve mesafeyi kaldır, Kabetullah’ı bana göster Allahım, dedim ve Üçüncü Tekbir’i aldım. Kabe karşıma geldi ve ondan sonra Namaz’ı kıldırdım.” Dedi.
-Ve Fatih Öldürülüyor:
--İstanbul’un Fethi başından sonuna kadar Mu’cizeler’le doludur. Fatih, hayatı boyunca düşmanları tarafından 13 defa zehirlenmiştir. Sonuncusunda Doktoru, Ermeni Asıllı YAKAPO adındaki YAHUDİ tarafından KAHVE içirilerek zehirlenmiş ve öldürülmüştür. Dr. Yakapo’nun, Kahve’nin içrisine koymuş olduğu bir zehirle, Fatih’in ciğerleri adeta parça parça ağzından çıkmıştır. Şimdinin 400 bin altın değerinde rüşvet karşılığında Yakapo zehiri Fatih’e verir... Sonra Dr. Yakapo, Müslüman Türkler tarafından linç edilerek öldürülür. İtalya’da Papa ve Dünyadaki Kiliseler, “Fatih Öldü” diye “Şükür Ayinleri” yaptılar. Eğlenceler düzenlediler.
--İşte Mustafa Kemal ATATÜRK bu olaydan ders çıkararak; “Beni Türk Hekimlerine Emanet Ediniz” demiştir.
-- İstanbul'un Fethine geçmeden önce, 1408 sene önce zuhur eden ilahi Mu'cize ve Müjdeyi inceleyelim. Ondan sonra Fethi anlatmaya çalışalım. Peygamber Efendimiz Hadis-i Şeriflerinde; “Konstantiniyye(İstanbul) elbet Feth olunacaktır. Onu Feth eden Kumandan ne güzel Kumandan, Feth eden Asker, ne güzel Askerdir” buyurmuşlardır.
--Kur'an-ı Kerim'de, Sebe Süresi'nin 15. Ayetinde geçen; “Allah tarafından koruma altına alınan güzel bir belde vardır.” Bu Ayette geçen “Tayyib” çok güzel, “Belde” yaşanılan yer. “Beldetün Tayyibetün”de ise; Yaşanılan çok güzel bir belde(yer) ye işaret ediliyor.
--Molla CAMİİ Hazretleri (İslam Aleminin büyük Alimlerinden) bu Ayet-i Kerime'yi incelemiş ve “Beldetün Tayyibetün” cümlesinin harflerinin “Ebced ” Heasbına göre toplam, 857(hicri) Miladi 1453 yılını gösterdiğini ortaya çıkarmıştır. Bu Ayet-i Kerime’de Fethin Mu'cizesi gizlidir. Ancak Kalp Gözü açık olan Din Alimleri bu sırrı çözebilmiş. Biz müjdelerin kısa olanına alışmışız ve hemen olmasını isteriz. Ancak Fethin Müjdesi yaklaşık 857 yıl sonra gerçekleşmiştir.
--Yine “Kevser Süresinde”; “İnna E’tayna Kel Kevser, Fesalli Lirabbike Venhar...” ın içerisinde bulunan “Kel Kevser Fe” harflerinin Ebced Kodu, toplam; 857 çıkmaktadır. Bu da Hicri 857, Miladi 1453 yılına tekabül etmektedir. Bu Süre’de de İstanbul’un Fetih tarihine işaret edilmektedir.
--“Kevser” Peygamberlere verilen nimet, Fetih manalarına gelmektedir. Bu “Kevser” yani “Fetih” aynı zamanda Peygamber Efendimizin adını da taşıyan Mirasçılarına da verilirmiş. İşte bu “Kevser yani Fetih” Hz. Fatih Sultan Muhammed Han’a da verilmişti. “Kel Kevser”den sonra gelen “F” Harficeri bir kelimenin başına gelince, aciliyet gerektirir. Yani “Kevseri sana verdik, hemen(zanam geçirmeden) Namaz kıl, Secde’ye git” mealine göre hareket eden Fatih, İkindi Namazını kılarak hemen Secde’ye gitmişti. Konunun başında ifade ettiğimiz gibi, her iki Süre’de de İstanbul’un Fetih Tarihi gizlidir.
--Bu iki Süre’de gizli olan 857 rakamı, 1453 yılında gerçekleşecek olan Türk Fetih Tarihinin Kur’an’da var olduğuna ve Kur’an-ı Kerimin’de Türkler’in varlığına üstü kapalı değindiğini görmekteyiz.
--Yine “Maide Süresi 54. Ayet” te de Türkler’e işaret etmektedir: “Ey iman edenler! İçinizden kim dininden dönerse, şunu (iyi) bilsin: Allah onun yerine öyle bir kavim getirecek ki, Allah onları sever; onlar da Allah’ı severler, Mü’minlere karşı yumuşak gönüllü, Kafirlere karşı onurlu ve başları yukardadır; Allah Yolunda mücadele ederler(ölüme atılırlar) dil uzatanın kınamasından korkmazlar. İşte bu, Allah’ın ihsanıdır. Onu dilediği kimseye verir. Allah’ın İhsanı geniştir, her şeyi bilendir.”
--Bu Ayet nazil olduğunda henüz Türkler Müslüman değillerdi. O zaman Araplar Müslüman idi. Öyle ise burada “kim dininden dönerse” ikazı, o zamanın Müslüman Araplar’a yapılmıştır. Peki “yerine getirilecek olan kavim” kim olmuştur? Elbetteki asırlar sonra İslam’ın Bayraktarlığını yapan ve İslam Dinini Üç kıtaya yayan Türkler olduğu anlaşılmıştır. Said-i Nursi; “Bu Ayeti okuduğumda, VAllahi bu Ayet Türkler’e işret ediyor dedim.” Diyor. Sıralamış olduğumuz bu üç Ayet’in ve Hadis’in övgüsüne mazhar olan Yüce Türk Milleti’nin, AB’nin kapısında, bir Eyalet olmak için beklemesi onurumuza dokunuyor doğrusu.
-Emeviler Devri:
--Mübarek Ayet-i Kerime'nin ve Hadis-i Şerif'in sırrına mazhar olabilmek için, Peygamber Efendimiz'in vefatından 56 yıl sonra, Abdurrahman Bin VELİD kumandasında bir İslam Ordusu İstanbul'u almaya geldi. Bu Ordunun bir özelliği vardır: Hepsi de SAHABİ, yani Resulullah'ı gören insanlardı. Bu Ordunun arasında 90 yaşında, ak sakallı Eyüp SULTAN da vardı. Peygamber Efendimizi yedi ay evinde misafir etmiş, Bedir, Uhud, Hendek Gazalarına katılmıştır.
--İstanbul surlarını geçmek çok zordur, askerlerin bir kısmı, “surlardan içeri atlayalım” derler. Diğer bir kısmı da “çok tehlikeli olur, bu konuda ayet vardır” dediler ve Bakara Süresi'nin 195. ayetini okudular: “Allah yolunda mallarınızı harcayın ve elinizle kendinizi tehlikeye atmayın, Mücahitlere maddi ve manevi ihsan ve yardımda bulunun. Çünkü Allah, muhakkak iyilik ve ihsanda bulunanları sever.” Eyüp SULTAN ayağa kalkarak buna itiraz etti; “Bu ayet nazil olduğunda ben oradaydım. Bütün savaşları kazandık, biraz istirahat edelim, mal mülk toplayalım dediklerinde, Peygamber Efendimiz biraz düşündü ve hemen bu ayet nazil oldu ve Allah'ın Resulü; “Ey Allah'ın kulları kendi elinizle kendinizi tehlikeye atmayın” ayetini bize okudular.” dedi.
--İşte bu şavaşta Eyüp SULTAN Hazretleri Şehit olur ve ölümü askerlerden gizli tutulur. Surların yakınlarında bir yere gömülür. Ancak Fatih İstanbul’u Feth ettiği sırada, aradan geçen süre içerisinde, Eyüp SULTAN’ın mezarı belirsiz hale gelmişti. Yine bu mezarı bulmak Akşemseddin’e düşmüştü. Akşemseddin Hazretleri, mezarı ararken çimenlerin üzerinde Secde’ye giderek iki Rek’at Namaz kılar, Allah’a yalvarır. İşte o Secde anında olan olur. Namazı kıldıktan sonra, görevlilere “burayı kazın” emrini verir. Kazılan yerde Eyüp SULTAN Hazretleri’nin mezarı bulunur ve Fatih tarafından Türbesi ve Cami’si yaptırılır.
-II. Murat Devri:
--Daha 17 yaşında iken tahta geçen, 25 yaşına kadar at sırtında inmeyen Murat HAN... Onun zamanında Mana Alemi'nin anahtarı, Ehl-i Beytt'en, Hoca Ahmet YESEVİ’ye, oradan Horasan'a yansıyıp, oradan da birer Manevi Füze olarak Anadolu'ya atılan Aksaraylı Hamid Hazretleri'nin Ankaralı Müridi Hacı Bayram-ı Veli'de idi. Hacı Bayram-ı Veli'de, birincisi; İstanbul'un kalelerinin, ikincisi ise kendisinden 500 sene sonra Başkent olacak olan Ankara'nın Manevi Anahtarları gizli idi. Ankara’nın ileride Başkent olacağını bildirmekle; Osmanlı’nın ömrünün tamamlanacağını ve Tükenmek üzere olan bir milletten yeni bir Türk Devletinin doğacağını ve bu devletin Fatihi’nin de Mustafa Kemal ATATÜRK olacağını söylemek istemişti adeta...
--II. Murat, Hacı Bayram'la daha ilk görüşmesinde onun yüceliğini keşfetmiş ve gönlünde yatan isteği dile getirmekte acele etmişti. Hacı Bayram-ı Veli'ye şöyle demişti:
-“Himmet etseniz de şu İstanbul işini bitiriversek” deyiverdi. Hacı Bayram Hazretleri güldü ve o sırada yerde oturmakta olan Küçük Mehmet'le kapının yanında duran Müridi Akşemseddin'i işaret ederek; “Sultanım, o iş(fetih) şu Beşikteki çocuk ile Eşikteki Köse'ye(Akşemseddin) nasip olacaktır.” dedi. Yüce Veli, adeta Kader Ekranında okuyordu geleceği...
--Yüce Allah Sevgisi ile dolu olan ve her üç geceden birinde Peygamber Efendimiz'i(sav) mutlaka rüyasında gören II. Murat, Hacı Bayram'ın bu müjdesi üzerine Küçük Mehmet'in yetiştirilmesini Molla GÜRANİ(Gurmanç ve Zazalar Güranidir) nin ellerine teslim etti. Molla GÜRANİ, Hikmetler Diyarı Horasan İlinden gelen Mana Nakışlarını Küçük Mehmet'in gönlüne nakşetmiş ve bu şerefli vazifeyi daha sonra Akşemseddin'e devretmiştir.
-Silinmeyen Mühür:
Anadolu Hisarı'nın karşısında Stratejik önemi olan “Rumeli Hisarı'nın” yapılmasına karar verilmişti. Bazıları tarihe akseden, bazıları ise Genç Mehmet'le-Akşemseddin arasında sonsuza kadar sır kalacak olan bir çok manevi işaretler, Manisa'da geleceğin Fatihine açıklanmış ve Fethin ona nasip olacağı müjdelenmişti.
--Mana ile Madde arasındaki denge sırrına vakıf olan Sultan Mehmet, Fethin kesin müjdesine rağmen, gerekli bütün Askeri ve Siyasi hazırlıkları en ince detayına kadar yerine getirmekten geri kalmıyor, her şeyi bizzat gözden geçiriyor ve günde ancak 3-4 saat uyuyabiliyordu. Onun stratejik bir tedbir olarak 4 ay gibi bir sürede Rumeli Hisarı'nı inşa ettirmesi, bu günün imkanları ile dahi olağan üstü bir başarıdır. O Hisar ki; Kuş bakışı Kufi Hatlarla “Muhammed” ismini resmetmekte ve Bizans'ın sinesinde silinmez bir mühür teşkil etmekteydi. Fatih, ebediyyen duracak olan bu eserin mimarisini sadece o zatın(Hz. Muhammed) doğduğu ayda başlatmıştı. Efendimizin dünyayı şereflendirmesi, Rebiulevvel Ayının 12. Pazartesi gününe rastlar. 1452 senesinde bu gün 3 Nisan Pazartesi gününe rastlamıştı.
--Hisar'ın bitirilme tarihi de son derece dikkat çekicidir. Yüce Hakan, Hisar inşaatında çalışan 5000 usta ve yaklaşık 10000 işçiyle birlikte, Paşaları da dahil olmak üzere gerektiğinde taş taşımış ve Hisar'ın Peygamberimiz'e(sav) ait Reğaip Kandili gününde bitirilmesi sağlanmıştır. Bu tarih, 1452 yılının 12 Ağustos Cuma günüdür. Allah ve Peygamber Aşkıyla yanıp tutuşan ve Bizans'ın bağrına O Zatın(sav) mübarek ismini bir mühür olarak perçinleyen Fatih'in, Çağ Açıp Çağ Kapayan zaferlerinde işte bu sır yatar... Ve Fatih, Peygamberler Peygamberi'nin methine bu sırla nail olmuştur. Fetih maddi, manevi, matematik, mimari ve geometrik olarak bir Mu'cizeler Manzumesidir.
--Hisar'ın inşaatında belki Fatih'in daha önceleri düşünmediği bir güzellik daha vardır. Çünkü Hisar'ın başlama ve bitiş tarihleri arasında tam 132 gün geçmiştir ve bu sayı; “Muhammed” isminin Ebced hesabıyla bulunan değerine eşittir.
-Fetih Başlıyor:
--Asıl adı “Hz. Fatih Sultan Muhammed Han” olan Fatih'in derdi davası, Allah'ın Dinini Hakim Kılmaktır. Sultan Fatih, Boğaz'a bu muhteşem Mührü(Rumeli Hisarı) vurduktan sonra, Fethin başlama tarihinin tesbitine sıra gelmişti. Hazırlıklarını yaptıktan sonra, ne kadar Evliya, Ulema, Aşıklar, Salihler, Zakirler, Fakirler, Dervişler, Sufiler, Tarikat Ehli varsa, hepsine Name(mektup) yazdı; “Gelin İstanbul'un Fethine katılın” dedi.
--İstanbul'un bu günkü Ok Meydanı'nda büyük bir çadır kurdu, Din Adamlarını orada ağırladı; “Benim Askerlerim Ok atarken, Top Güllesi atarken, siz de İstanbul'un Fethi için tespih çekip, Allah'a Dua edeceksiniz.” dedi. Sağ yanına devrin en büyük Alimlerinden ve Evliyalarından Akşemseddin Hazretleri'ni aldı. Sol tarafında kendisini küçükken terbiye eden ve Askeri sahada yetiştiren Molla GÜRANİ yer alıyordu. Edirne'de bir Meclis-i Meşveret açtı; “İslam'ın Üç Kıta'ya hakim olması için İstanbul'u Fethetmemiz gereklidir.” dedi. Sultan Fatih'in Başbakanı durumunda olan Çandarlı Halil PAŞA; “ İstanbul'un Fethine karşıyım, mümkün değildir. Hem İstanbul'u alsak da elimizde tutamayız.” diyordu.
--Akşemseddin Hazretleri kalkıyor; “Hz. Muhammed'in Müjdesi var, haberi var. İstanbul'un Fethi müyesser olacaktır.” diyordu. Molla GÜRANİ de; “Akşemseddin'in sözüne aynen katılıyorum.” dedi. Bir de dedikodu yayılıyor; “ Fatih Sultan tecrübeli Paşaların, Beylerin görüşlerini redetti, bir derviş parçası Akşemseddin'in sözüyle geldi gidiyor...”
--Fatih Sultan 100 bin kişilik ordusuyla Edirne'den yola çıktı. Kasım Paşa yamaçlarında parıl parıl parlayan kılıcını sallayarak; “Ya ben Bizans'ı alırım, ya Bizans beni! ! ! ” diyerek bağırıyordu.
-Cibali Baba:
Ancak kuşatma iki aya yaklaşmasına rağmen, bir türlü neticelenemiyordu. Köhne Bizans'ın bu kadar dayanabilmesinin sırrı ne olabilirdi? Kuşatmadan yıllarca önce İstanbul'daki küçük bir İslam azınlığı içinde “Cibali Baba” adında bir Veli yaşamakta idi. Bu zatın vazifesi, Türk-İslam sevgisini Bizans'a aşılamaktı. Cibali Baba bu işte olağanüstü bir başarıya ulaşmış ve çevresinde İslam hayranı Rumlar'dan meydana gelen büyük bir cemaat toplanmıştı. İşte bu büyük Veli'nin “Gavurcuklarım” diye bağrına bastığı o cemaate gönül vermesi, Türk Ordusu'nun taarruzlarını kırıyor ve Top Güllelerini tesirsiz kılıyordu.
--İslam Veliliği'nin Cihanşumul sevgisini gösteren bu gerçek, İstanbul'daki bir semte adını veren “Cibali Baba'nın” bir sırrıdır. Kuşatmanın uzamasından çok sıkılan Sultan Mehmet, bu hakikati “Velayet Sırrı” ile görmüş ve; “ Ya Rabbi! Ya ruhumu kabzeyle, ya da Fethi müyesser kıl” diye dua etmişti.
--Peygamberi'n methine nail olan Sultan Mehmet'in bu duası sonucunda, “Cibali Baba” 28 Mayıs günü hakkın rahmetine kavuştu. Böylece Fethin Manevi Engelleri de ortadan kalmış oluyordu.
-Fethin Mu'cizesi Gerçekleşiyor:
--Muhasaranın 50. günüdür. Fatih sabırsızlanıyor, canı sıkılıyor. Bursalı Ahmet Paşa'yı çağırıyor; “ Git Hocam Akşemseddin Hazretlerine söyle, fetih müyesser olacaktı, bir türlü olmuyor, ne zaman olacak, öğren de gel.” dedi. Akşemseddin, Fatih'e şu mısraları gönderir:
“Yarı şu kapıdan Hisar'a yürüyüş ola.
İzn-i Hüda ile dahi, Feth nasip ve müyesser ola.
Ezan Sedası ile Sur'un içi dola...
Gün doğmadan, Gaziler Sabah Namazın Hisar içinde kıla...” dedi ve şunları ekledi: “Git Sultanıma söyle, 28 Mayıs 1453 Pazartesi günü Hz. Muhammed'in doğum günü. Asker'e istirahat versin, kimse top atmasın, gece kimse uyumasın, namaz kılsın, silah bakımı yapılsın. 29 Mayıs Salı Sabahı bütün Asker hücuma geçsin. Fetih nasip olacaktır.” dedi.
--Sultan Fatih, Akşemseddin'in emrini harfiyyen yerine getirmiştir. Akşemseddin'in büyük oğlu naklediyor: “ Babamın vermiş olduğu Fetih sözünden haberim oldu. Kalbim küüt küüt atıyor! ! ! Ya babamın dediği çıkmazsa, İstanbul Feth edilemezse rezil rüsvay oluruz! ! ! Gece yarısından sonra babam Akşemseddin'in çadırına yaklaştım, bakayım ne olup bitiyor, durum nedir? Babam Askerler'e tembih etmiş, kimseyi çadırına almıyorlar. Bir fırsatını buldum, babamın çadırının bir ucundan içeri baktım. Babam çadırın içinde, altındaki Seccade'yi bir tarafa atmış, sarık bir tarafa, çarık bir tarafa düşmüş, kupkuru yerin üzerinde Seccade'ye kapanmış, başını kaldırmıyor ve şöyle diyor; “Allah'ım, Arşının altında beni ve Hz. Muhammedi mahcup etme” diyor. Gözyaşları toprakları ıslatmış, topuklarından akıyor. Dağılmış saçları, çamurlu elleri ve yüzü ile tanıyamadım babamı...
--Baktım, surlarda hiçbir seda yoktu. Biraz sonra baktım Tekbir sesleri gelmeye başladı. Babam çadırın içerisinde dışarıyı görmüyordu. Bir baktım babam çamurlu ellerini yüzüne çaldı ve Secde'den başını kaldırdı; “ Ya Rabbi, bize Fethi nasip ettiğin için, sana Hamd-ü Senalar olsun.” dedi ve o anda baktım ki, “Ulubatlı Hasan” Cihad Bayrağını surlara dikmiş. Akşemseddin, Ulubatlı Hasan'a bu sırrı daha önce vermişti... Türk Bayrağı, Ulubatlı'nın eliyle Topkapı'nın Burçlarında dalgalanmış, Mu'cize gerçekleşmiş, İstanbul Fethedilmişti.
-Hz. Muhammed Fetihe katılıyor:
--Bin bir türlü sırlarla dolu olan bu Fetihte, surların dibinde bir başka güzellik daha tecelli ediyor ve vücudu delik deşik olarak kızgın yağlarla kavrulmuş Ulubatlı Hasan'ın simasında tatlı bir tebessüm yayılıyordu. Çünkü bu Mübarek asker, Şehit olmadan biraz önce, surların tepesinde Fahri Kainat Efendimizi görmüştü... Çünkü o kadar yara bere içerisinde onun surların tepesine çıkacak mecali kalmamıştı. Hz. Muhammed ona, surların tepesinde görünerek; “gel gel” deyince, o bütün ağrılarını unutmuş ve Sancağı tepeye ulaştırmış, Resul-ü Ekrem'e gülümseyerek Şehit olmuştu. Çünkü İki Cihanın Serveri Hz. Muhammed, Hadisinde Fethi Müjdeler de orada olmaz mı? Allah'ın Ordusunu yalnız bırakır mı? Fatih Ulubatlı'nın yerde Gül gibi açılan çehresini ve yanan vücudunu görünce, üzerine kapandı, onu kokladı, ağladı ve; “Mana Kardeşim Benim, İstanbul Sana Değermiydi...” dedi. İşte Dava Arkadaşlığı böyle olmalıdır.
-Altın Anahtar:
--Fatih, Hocası Akşemseddin ve Molla GÜRANİ, İstanbul kapısından içeri girerken, Bizans'ın ileri gelen Patrikleri “Şehrin Altın Anahtarını” vermek için heyecanla beklemekteler ve aralarında konuşurken; “Fatih şu 22 yaşındaki delikanlı mı, yoksa şu ak sakallı ihtiyar mı? ” diyerek birbirine sorarlar; “Olsa olsa şu ak sakallı ihtiyardır, çünkü delikanlıların karı değildir.” derler ve anahtarı Akşemseddin'e sunarlar. Akşemseddin, gözünün ucu ile Fatih'i göstererek; “Fatih ben değilim, Fatih O'dur” der ve Patrikler Altın Anahtarı Fatih Sultan Muhammed Han'a sunarlar. Fatih Sultan Mehmet o anda yeryüzünün en ağır kumandanı; “Asıl Fatih ben değil, Manevi Fatih Hocam Akşemseddin'dir, Anahtarları ona verin...” dedi. Ve Anahtarlar Akşemseddin'e teslim edildi. Bizans Kadınları yol boyunca Fatih ve Askerine Çiçek attılar, Şarkılar, Şiirler, İlahiler okudular...
-İkindi Namazı:
--Fatih, “Kevser Süresi”nin gereğini yerine getirerek, Fetihten hemen sonra İkindi Namazını kılarak Secde’ye vardı. Ayasofya Kilisesi’ni Cami’ye çevirerek İlk İkindi Namazında kendisi İmam oldu. Namaz’a durunca “Tekbir” aldı, “Allahu Ekber” dedi ve el bağladı. Tekrar “Tekbir” aldı, el bağladı. Üçüncü defa “Tekbir” aldı ve el bağladı, ondan sonra Namaz’ı kıldırdı. Askerler şaşırmışlardı.. Alışılmışın dışında “Üç Tekbirle” Namaz’a başlanmıştı. Namaz’dan sonra Fatih’e sordular; “Sultanım niçin Üç Tekbir aldınız? ” Fatih: “İlk Tekbir’den önce niyet ettim; Allahım Kabe’yi bana göster dedim, olmadı. Tekrar Tekbir aldım, yine Kabe’yi göremedim. Üçüncü Tekbir’de; Allahım, İstanbul’un güzelliğini gözümün önüne perde yapıp Kabe’yi bana unutturma! .. Arada mekan ve mesafeyi kaldır, Kabetullah’ı bana göster Allahım, dedim ve Üçüncü Tekbir’i aldım. Kabe karşıma geldi ve ondan sonra Namaz’ı kıldırdım.” Dedi.
-Ve Fatih Öldürülüyor:
--İstanbul’un Fethi başından sonuna kadar Mu’cizeler’le doludur. Fatih, hayatı boyunca düşmanları tarafından 13 defa zehirlenmiştir. Sonuncusunda Doktoru, Ermeni Asıllı YAKAPO adındaki YAHUDİ tarafından KAHVE içirilerek zehirlenmiş ve öldürülmüştür. Dr. Yakapo’nun, Kahve’nin içrisine koymuş olduğu bir zehirle, Fatih’in ciğerleri adeta parça parça ağzından çıkmıştır. Şimdinin 400 bin altın değerinde rüşvet karşılığında Yakapo zehiri Fatih’e verir... Sonra Dr. Yakapo, Müslüman Türkler tarafından linç edilerek öldürülür. İtalya’da Papa ve Dünyadaki Kiliseler, “Fatih Öldü” diye “Şükür Ayinleri” yaptılar. Eğlenceler düzenlediler.
--İşte Mustafa Kemal ATATÜRK bu olaydan ders çıkararak; “Beni Türk Hekimlerine Emanet Ediniz” demiştir.
21 Mayıs 2011 Cumartesi
Ne kaya kaleler, ne demir kapılar, ne çelik silahlar yolunu kesmeyecek. Yarı cihan ümmetiyle döğüşeceksin. Ezdikçe mağrur, ezildikçe meyyus olma! Daima didin ve öğren, daima iste ve yüksel! Adil ve rahim ol! Korkutmaktan ziyade sevdirmeye çalış!..
15 Mayıs 2011 Pazar
9 Mayıs 2011 Pazartesi
Divan-ı Lügati't Türk'ten Atasözleri
qarġa qāzga ötgünsä butı sınur
Karga kazı taklit etse ve onunla yarışsa ayağı kırılır.
ikki buġra egäşür otra kökägün yançılur
İki boğa çarpışır, arada gök sinek incinir.
yılān kändu ägrìsìn bilmäs tewe boynın ägri tēr
Yılan kendi eğrisini bilmez, deve boynuna eğri der.
arslān qarısa sıçġān ütin köêezür
Aslan yaşlanırsa, fare deliğini gözetler.
buġday qutıenda sarqıç suwālūr
Buğdayın talihi ve lütfuyla karamuk da sulanır.
qarı sawı qalmās qāġıl bāġı yazılmās
Yaşlı adamın sözü bırakılmaz, üzüm asmasının bağlandığı yaş söğüt dalı çözülmez.
eşiç ayūr tüpüm altūn qamıç ayūr män kanda män
Tencere der: ‘Dibim altın’,kepçe der: ‘Ben nerdeyim.’
ata tōnı oġulka yarāsa atāsın tilämäs
“Babasının elbisesi oğluna uygun gelirse, ondan sonra babasını istemez”
atāsı açıġ almıla yisä oglınıŋ tışı qamār
Babası ekşi elma yese, oğlunun dişi kamaşır.
qaynār ögüz käçigsìz bolmās.
Coşkun akan nehir geçitsiz olmaz.
tütǖn qopursa işlanūr
Dumanı kurcalayan islenir.
ōtuġ oêġuç birlä öçürmäs
Ateş alevle söndürülmez
kökkä suġursa yüzkä tüşür
Göğe tükürülürse, yüze düşer.
qurtġa büêik bilmäs yirim tar tir
Kocakarı oyun bilmez: ‘yerim dar’, der
Karga kazı taklit etse ve onunla yarışsa ayağı kırılır.
ikki buġra egäşür otra kökägün yançılur
İki boğa çarpışır, arada gök sinek incinir.
yılān kändu ägrìsìn bilmäs tewe boynın ägri tēr
Yılan kendi eğrisini bilmez, deve boynuna eğri der.
arslān qarısa sıçġān ütin köêezür
Aslan yaşlanırsa, fare deliğini gözetler.
buġday qutıenda sarqıç suwālūr
Buğdayın talihi ve lütfuyla karamuk da sulanır.
qarı sawı qalmās qāġıl bāġı yazılmās
Yaşlı adamın sözü bırakılmaz, üzüm asmasının bağlandığı yaş söğüt dalı çözülmez.
eşiç ayūr tüpüm altūn qamıç ayūr män kanda män
Tencere der: ‘Dibim altın’,kepçe der: ‘Ben nerdeyim.’
ata tōnı oġulka yarāsa atāsın tilämäs
“Babasının elbisesi oğluna uygun gelirse, ondan sonra babasını istemez”
atāsı açıġ almıla yisä oglınıŋ tışı qamār
Babası ekşi elma yese, oğlunun dişi kamaşır.
qaynār ögüz käçigsìz bolmās.
Coşkun akan nehir geçitsiz olmaz.
tütǖn qopursa işlanūr
Dumanı kurcalayan islenir.
ōtuġ oêġuç birlä öçürmäs
Ateş alevle söndürülmez
kökkä suġursa yüzkä tüşür
Göğe tükürülürse, yüze düşer.
qurtġa büêik bilmäs yirim tar tir
Kocakarı oyun bilmez: ‘yerim dar’, der
6 Mayıs 2011 Cuma
5 Mayıs 2011 Perşembe
TÜRKLERİN TÜRKÜSÜ
Dilek yolunda ölmek Türklere olmaz tasa,
Türk’e boyun eğdirir yalnız türeyle yasa;
Yedi ordu birleşip karşımızda parlasa
Onu kanla söndürür parçalarız, yeneriz.
Biz Turfanı yarattık uyku uyurken Batı
Nuh doğmadan kişnedi ordularımızın atı.
Sorsan şöyle diyecek gök denilen şu çatı:
Türk gücü bir yıldırım, Türk bilgisi bir deniz.
Delinse yer, çökse gök,yansa, kül olsa dört yan,
Yüce dileğe doğru yine yürürüz yayan.
Yıldırımdan, tipiden, kasırgadan yılmayan,
Ölümlerle eğlenen tunç yürekli Türkleriz...
Türk’e boyun eğdirir yalnız türeyle yasa;
Yedi ordu birleşip karşımızda parlasa
Onu kanla söndürür parçalarız, yeneriz.
Biz Turfanı yarattık uyku uyurken Batı
Nuh doğmadan kişnedi ordularımızın atı.
Sorsan şöyle diyecek gök denilen şu çatı:
Türk gücü bir yıldırım, Türk bilgisi bir deniz.
Delinse yer, çökse gök,yansa, kül olsa dört yan,
Yüce dileğe doğru yine yürürüz yayan.
Yıldırımdan, tipiden, kasırgadan yılmayan,
Ölümlerle eğlenen tunç yürekli Türkleriz...
29 Nisan 2011 Cuma
Anahtar Nerede?
Son günlerde yaz aylarına
oranla daha tedirginseniz ve konu komşunuza güveninizin azaldığını
hissediyorsanız sebebini yeni yayın dönemiyle beraber cinayet masası
havasında yayın yapmaya başlayan kadın programlarında arayabilirsiniz.
Eskiden de cinayet, kaçırma ve ...taciz olayları vardı. Ama bunları sadece
gazetelerin üçüncü sayfalarında görür; okur ya da okumaz, geçerdik.
Şimdiyse aynı olayı günlerce kanal kanal seyredip tüm ülke topluca
canileşiyor, vampirleşiyor gibi hissediyoruz. Bu programların
yarar-zarar durumu ayrı bir yazı konusu. Ama insanlara kötü örnekler
sunduğu ve hiç olmadık yöntemleri suça meyilli kişilerin aklına
getirdiği de bir gerçek. Hele geçen gün, bu kadın programlardan
birinde Alman toplumu ideal bir toplum gibi gösterilince “pes artık”
dedik. Bahsettiğimiz programın sunucusuna göre, Almanlar çok
mesafeliymiş, çocuklarını (ha, çocuk var mıydı Almanya’da?) hiç sokağa
çıkarmıyorlarmış, komşularıyla halleşmiyorlarmış, bu yüzden de sokaklar
daha sorunsuzmuş ve suç oranı da daha azmış.Michael Haneke adlı bir
yönetmen var. Bize onu hatırlattı sunucunun bu cüretkarlığı. Onun
filmlerinde genelde Batı ama özelde Alman toplumunun soğukluğu
resmedilir. Bu ürpertici, tedirgin edici bir soğukluktur. Birbirine
dokunamayan aile bireyleri, kucaklaşamayan kardeşler, konuşulamayan
dertler… Böyle mi olmamız öğütleniyor? Doğrusu bizim biraz kafamız
karıştı.Nasreddin Hoca bir gün anahtarını kaybetmiş, komşu
evlerin önünde, köy yolunda anahtarını arıyor ama bir türlü
bulamıyormuş. Zamanla tüm komşuları da katılmış bu arama işine. Ama
nafile. Sanki yer yarılmış da içine girmiş anahtar. Neyse ki bir komşusu
akletmiş de, “yahu hocam sen anahtarı evde düşürmüş olmayasın?” deyince
Hoca, “aslında evde düşürdüm anahtarı, ama dışarısı daha aydınlık ya,
ondan evde aramıyorum” deyivermiş. Biz de artık toplumsal sorunlarımızın
çözümünün Batıda değil de çeşitli nedenlerle bir türlü yönelemediğimiz
yüzyılları gönendiren kendi değerlerimizde olduğunu anlamalıyız. İçimizi
kurcalasak anahtarın oralarda bir yerlerde olduğunu göreceğiz.
oranla daha tedirginseniz ve konu komşunuza güveninizin azaldığını
hissediyorsanız sebebini yeni yayın dönemiyle beraber cinayet masası
havasında yayın yapmaya başlayan kadın programlarında arayabilirsiniz.
Eskiden de cinayet, kaçırma ve ...taciz olayları vardı. Ama bunları sadece
gazetelerin üçüncü sayfalarında görür; okur ya da okumaz, geçerdik.
Şimdiyse aynı olayı günlerce kanal kanal seyredip tüm ülke topluca
canileşiyor, vampirleşiyor gibi hissediyoruz. Bu programların
yarar-zarar durumu ayrı bir yazı konusu. Ama insanlara kötü örnekler
sunduğu ve hiç olmadık yöntemleri suça meyilli kişilerin aklına
getirdiği de bir gerçek. Hele geçen gün, bu kadın programlardan
birinde Alman toplumu ideal bir toplum gibi gösterilince “pes artık”
dedik. Bahsettiğimiz programın sunucusuna göre, Almanlar çok
mesafeliymiş, çocuklarını (ha, çocuk var mıydı Almanya’da?) hiç sokağa
çıkarmıyorlarmış, komşularıyla halleşmiyorlarmış, bu yüzden de sokaklar
daha sorunsuzmuş ve suç oranı da daha azmış.Michael Haneke adlı bir
yönetmen var. Bize onu hatırlattı sunucunun bu cüretkarlığı. Onun
filmlerinde genelde Batı ama özelde Alman toplumunun soğukluğu
resmedilir. Bu ürpertici, tedirgin edici bir soğukluktur. Birbirine
dokunamayan aile bireyleri, kucaklaşamayan kardeşler, konuşulamayan
dertler… Böyle mi olmamız öğütleniyor? Doğrusu bizim biraz kafamız
karıştı.Nasreddin Hoca bir gün anahtarını kaybetmiş, komşu
evlerin önünde, köy yolunda anahtarını arıyor ama bir türlü
bulamıyormuş. Zamanla tüm komşuları da katılmış bu arama işine. Ama
nafile. Sanki yer yarılmış da içine girmiş anahtar. Neyse ki bir komşusu
akletmiş de, “yahu hocam sen anahtarı evde düşürmüş olmayasın?” deyince
Hoca, “aslında evde düşürdüm anahtarı, ama dışarısı daha aydınlık ya,
ondan evde aramıyorum” deyivermiş. Biz de artık toplumsal sorunlarımızın
çözümünün Batıda değil de çeşitli nedenlerle bir türlü yönelemediğimiz
yüzyılları gönendiren kendi değerlerimizde olduğunu anlamalıyız. İçimizi
kurcalasak anahtarın oralarda bir yerlerde olduğunu göreceğiz.
Âtiyi Karanlık Görerek Azmi Bırakmak...
Âtiyi karanlık görerek azmi bırakmak...
Alçak bir ölüm varsa, emînim, budur ancak.
Dünyâda inanmam, hani görsem de gözümle.
İmânı olan kimse gebermez bu ölümle:
Ey dipdiri meyyit, "İki el bir baş içindir."
Davransana... Eller de senin, baş da senindir!
His yok, hareket yok, acı yok... Leş mi kesildin?
Hayret veriyorsun bana... Sen böyle değildin.
Kurtulmaya azmin neye bilmem ki süreksiz?
Kendin mi senin, yoksa ümîdin mi yüreksiz?
Âtiyi karanlık görüvermekle apıştın?
Esbâbı elinden atarak ye'se yapıştın!
Karşında ziyâ yoksa, sağından, ya solundan
Tek bir ışık olsun buluver... Kalma yolundan.
Âlemde ziyâ kalmasa, halk etmelisin, halk!
Ey elleri böğründe yatan, şaşkın adam, kalk!
Herkes gibi dünyâda henüz hakk-i hayâtın
Varken, hani herkes gibi azminde sebâtın?
Ye's öyle bataktır ki; düşersen boğulursun.
Ümîde sarıl sımsıkı, seyret ne olursun!
Azmiyle, ümidiyle yaşar hep yaşayanlar;
Me'yûs olanın rûhunu, vicdânını bağlar
Lânetleme bir ukde-i hâtır ki: çözülmez...
En korkulu câni gibi ye'sin yüzü gülmez!
Mâdâm ki alçaklığı bir, ye's ile sirkin;
Mâdâm ki ondan daha mel'un daha çirkin
Bir seyyie yoktur sana; ey unsur- îman,
Nevmid olarak rahmet-i mev'ûd-u Hudâ'dan,
Hüsrâna rıza verme... Çalış... Azmi bırakma;
Kendin yanacaksan bile, evlâdını yakma!
Evler tünek olmuş, ötüyor bir sürü baykuş...
Sesler de: "Vatan tehlikedeymiş... Batıyormuş!"
Lâkin, hani, milyonları örten şu yığından,
Tek kol da yapışsam demiyor bir tarafından!
Sâhipsiz olan memleketin batması haktır;
Sen sâhip olursan bu vatan batmayacaktır.
Feryâdı bırak, kendine gel, çünkü zaman dar...
Uğraş ki: telâfi edecek bunca zarar var.
Feryâd ile kurtulması me'mûl ise haykır!
Yok, yok! Hele azmindeki zincirleri bir kır!
'İş bitti... Sebâtın sonu yoktur!' deme, yılma.
Ey millet-i merhûme, sakın ye'se kapılma.
Alçak bir ölüm varsa, emînim, budur ancak.
Dünyâda inanmam, hani görsem de gözümle.
İmânı olan kimse gebermez bu ölümle:
Ey dipdiri meyyit, "İki el bir baş içindir."
Davransana... Eller de senin, baş da senindir!
His yok, hareket yok, acı yok... Leş mi kesildin?
Hayret veriyorsun bana... Sen böyle değildin.
Kurtulmaya azmin neye bilmem ki süreksiz?
Kendin mi senin, yoksa ümîdin mi yüreksiz?
Âtiyi karanlık görüvermekle apıştın?
Esbâbı elinden atarak ye'se yapıştın!
Karşında ziyâ yoksa, sağından, ya solundan
Tek bir ışık olsun buluver... Kalma yolundan.
Âlemde ziyâ kalmasa, halk etmelisin, halk!
Ey elleri böğründe yatan, şaşkın adam, kalk!
Herkes gibi dünyâda henüz hakk-i hayâtın
Varken, hani herkes gibi azminde sebâtın?
Ye's öyle bataktır ki; düşersen boğulursun.
Ümîde sarıl sımsıkı, seyret ne olursun!
Azmiyle, ümidiyle yaşar hep yaşayanlar;
Me'yûs olanın rûhunu, vicdânını bağlar
Lânetleme bir ukde-i hâtır ki: çözülmez...
En korkulu câni gibi ye'sin yüzü gülmez!
Mâdâm ki alçaklığı bir, ye's ile sirkin;
Mâdâm ki ondan daha mel'un daha çirkin
Bir seyyie yoktur sana; ey unsur- îman,
Nevmid olarak rahmet-i mev'ûd-u Hudâ'dan,
Hüsrâna rıza verme... Çalış... Azmi bırakma;
Kendin yanacaksan bile, evlâdını yakma!
Evler tünek olmuş, ötüyor bir sürü baykuş...
Sesler de: "Vatan tehlikedeymiş... Batıyormuş!"
Lâkin, hani, milyonları örten şu yığından,
Tek kol da yapışsam demiyor bir tarafından!
Sâhipsiz olan memleketin batması haktır;
Sen sâhip olursan bu vatan batmayacaktır.
Feryâdı bırak, kendine gel, çünkü zaman dar...
Uğraş ki: telâfi edecek bunca zarar var.
Feryâd ile kurtulması me'mûl ise haykır!
Yok, yok! Hele azmindeki zincirleri bir kır!
'İş bitti... Sebâtın sonu yoktur!' deme, yılma.
Ey millet-i merhûme, sakın ye'se kapılma.
24 Nisan 2011 Pazar
23 Nisan 2011 Cumartesi
Çin'de ki 'TÜRK PİRAMİTLERİ' !!!
http://www.youtube.com/watch?v=jZSTyTAu_no&feature=related
Yazı, Türkler tarafından M.Ö. 16.000 yılında icat edildi. Anadolu'da da Ön Türkçe yazıtlar bulunmaktadır. Latin, Yunan, Fenike ve Kiril alfabeleri Ön Türkçe'den oluşmuştur. Roma'nın küllerinden kurulduğu medeniyet olan Etrüskler Türk'tür. (Etrüskçe yazıtlar ilk defa 2004 senesinde Kazım Mirşan tarafından çözümlenmiştir.) Romalılardan önce İtalya Yarımadası'nda yaşayan Etrüsklerin konuştuğu dil olan Etrüskçe, Türkçe kökenlidir. İskandinavya dahil, tüm Avrupa'da 5000'den fazla Türkçe yazıt bulunmaktadır. Mısır'daki eşteşlerinden 2000 yıl daha eski ve iki kat daha büyük olan ve şu anda yasaklanmış bölgede bulunan piramitler Türkler tarafından yapılmıştır. Kazım Mirşan ve Haluk Tarcan tarafından ortaya çıkarılan yeni bir tez, Türk Tarihi'nin M.Ö. 16.000'li yıllara dayandığını söylemektedir. Bu teze göre yazıyı Türkler bulmuştur. Tüm dünya alfabelerinin kökeni Türk alfabesidir. Ayrıca bilinen ilk Türk devleti olan Hun İmparatorluğu'nun ilk Türk devleti olmadığı, ilk Türk devletinin Bir Oy Bil olduğu görüşündedirler. Ardından At Oy Bil, Türükbil- (karşılığı: Göktürk) gelir. Türk tarihinin çok eskilere dayanması gerektiğini gösteren en büyük delil ise; Orhun Yazıtlarıdır. Çünkü Orhun Yazıtları'nda kullanılan dil ve noktalama işaretleri bu dilin en gelişmiş hali olduğu sonucuna götürmektedir. Böyle bir dilin oluşabilmesi için en az 3000 yıl geriye gidilmesi gerekir. Bugün Çin sınırları içerisinde 300 metre boyunda piramitler bulunduğu ve bu piramitlerin Mısır'dan çok önce inşa edildiği tespit edilmiştir. Mısır'ın dip kültüründe de Türkler olduğu iddia edilmektedir. Norveç, İsveç, Portekiz ve Fransa'daki mağaralardaki yazıların Türk damgaları (harfleri) ile okunduğunda anlamlaştığı ileri sürülmektedir. İskitlerin yani Sakalar'ın Türk kökenli oldukları ileri sürülmektedir. Etrüskler, Truvalılar, Sümerler, Hititler ve Friglerin dip kültüründe Türk uygarlığı olduğu görüşü de ileri sürülmektedir. Bu kavimler Türk olmasa bile dip kültüründe Türk etkisi vardır. Japon ve Çin medeniyetinin de dip kültüründe M.Ö. 4000 yıllarında Orta Asya'dan Çin'e ve Japonya'ya göçen Türklerin olduğu kabul edilmiştir. Türkler Anadolu'ya 1071'de değil, M.Ö. 7000'li yıllarda gelmişlerdir. Çevresi denizle çevrili Anadolu'yu sürekli besleyen Türk göçleri buraya sıkışmışlar ve Türk varlığını tesis etmişlerdir. Oğuzlar Anadolu'ya geldiklerinde karşılarında aynı dili konuşan pek çok Türk grubu ile karşılaşmışlardır.
Yazı, Türkler tarafından M.Ö. 16.000 yılında icat edildi. Anadolu'da da Ön Türkçe yazıtlar bulunmaktadır. Latin, Yunan, Fenike ve Kiril alfabeleri Ön Türkçe'den oluşmuştur. Roma'nın küllerinden kurulduğu medeniyet olan Etrüskler Türk'tür. (Etrüskçe yazıtlar ilk defa 2004 senesinde Kazım Mirşan tarafından çözümlenmiştir.) Romalılardan önce İtalya Yarımadası'nda yaşayan Etrüsklerin konuştuğu dil olan Etrüskçe, Türkçe kökenlidir. İskandinavya dahil, tüm Avrupa'da 5000'den fazla Türkçe yazıt bulunmaktadır. Mısır'daki eşteşlerinden 2000 yıl daha eski ve iki kat daha büyük olan ve şu anda yasaklanmış bölgede bulunan piramitler Türkler tarafından yapılmıştır. Kazım Mirşan ve Haluk Tarcan tarafından ortaya çıkarılan yeni bir tez, Türk Tarihi'nin M.Ö. 16.000'li yıllara dayandığını söylemektedir. Bu teze göre yazıyı Türkler bulmuştur. Tüm dünya alfabelerinin kökeni Türk alfabesidir. Ayrıca bilinen ilk Türk devleti olan Hun İmparatorluğu'nun ilk Türk devleti olmadığı, ilk Türk devletinin Bir Oy Bil olduğu görüşündedirler. Ardından At Oy Bil, Türükbil- (karşılığı: Göktürk) gelir. Türk tarihinin çok eskilere dayanması gerektiğini gösteren en büyük delil ise; Orhun Yazıtlarıdır. Çünkü Orhun Yazıtları'nda kullanılan dil ve noktalama işaretleri bu dilin en gelişmiş hali olduğu sonucuna götürmektedir. Böyle bir dilin oluşabilmesi için en az 3000 yıl geriye gidilmesi gerekir. Bugün Çin sınırları içerisinde 300 metre boyunda piramitler bulunduğu ve bu piramitlerin Mısır'dan çok önce inşa edildiği tespit edilmiştir. Mısır'ın dip kültüründe de Türkler olduğu iddia edilmektedir. Norveç, İsveç, Portekiz ve Fransa'daki mağaralardaki yazıların Türk damgaları (harfleri) ile okunduğunda anlamlaştığı ileri sürülmektedir. İskitlerin yani Sakalar'ın Türk kökenli oldukları ileri sürülmektedir. Etrüskler, Truvalılar, Sümerler, Hititler ve Friglerin dip kültüründe Türk uygarlığı olduğu görüşü de ileri sürülmektedir. Bu kavimler Türk olmasa bile dip kültüründe Türk etkisi vardır. Japon ve Çin medeniyetinin de dip kültüründe M.Ö. 4000 yıllarında Orta Asya'dan Çin'e ve Japonya'ya göçen Türklerin olduğu kabul edilmiştir. Türkler Anadolu'ya 1071'de değil, M.Ö. 7000'li yıllarda gelmişlerdir. Çevresi denizle çevrili Anadolu'yu sürekli besleyen Türk göçleri buraya sıkışmışlar ve Türk varlığını tesis etmişlerdir. Oğuzlar Anadolu'ya geldiklerinde karşılarında aynı dili konuşan pek çok Türk grubu ile karşılaşmışlardır.
M.Ö. 10.000 yıllarında ılıman iklim ve büyük göllerin olduğu anlaşılan Orta Asya'nın kuruması ve çölleşmesiyle Türk gruplarının çevre ülkelere yayıldığı ve diğer kültürlere etki yaptıkları ileri sürülmektedir. Bering Boğazı'ndan geçerek Kızılderili ve Güney Amerika kültürlerinin diplerinde de Türk etkileşimi olduğu ileri sürülmektedir.
21 Nisan 2011 Perşembe
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)